Aa
ประตู​สำหรับ​ผู้​ยิ่ง​ใหญ่
1แล้ว​ท่าน​พา​ข้าพเจ้า​กลับ​ไป​ยัง​ประตู​ด้าน​นอก​ของ​ที่​พำนัก ซึ่ง​หัน​ไป​ทาง​ทิศ​ตะวัน​ออก ประตู​นั้น​ปิด​อยู่
2และ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กล่าว​กับ​ข้าพเจ้า​ดังนี้​ว่า “ประตู​นี้​จะ​ต้อง​ปิด​ไว้ จะ​ต้อง​ไม่​เปิด และ​ไม่​ให้​ผู้​ใด​เข้า​มา​ทาง​นี้ เพราะ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า พระ​เจ้า​ของ​อิสราเอล​ได้​เข้า​มา​ทาง​นี้ ฉะนั้น​ประตู​นี้​จะ​ต้อง​ปิด​ไว้
3ผู้​ยิ่ง​ใหญ่​เท่า​นั้น​เป็น​ผู้​นั่ง​ที่​ด้าน​ใน​ของ​ประตู​เพื่อ​รับ​ประทาน​ขนมปัง ณ เบื้อง​หน้า​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า เขา​จะ​ต้อง​เข้า​ทาง​มุข​ประตู​ที่​ทาง​เข้า และ​จะ​ออก​ไป​ทาง​เดียว​กัน”
4แล้ว​ท่าน​พา​ข้าพเจ้า​เข้า​ทาง​ประตู​ด้าน​เหนือ ไป​ยัง​ด้าน​หน้า​พระ​ตำหนัก ข้าพเจ้า​มอง​ดู และ​ดู​เถิด พระ​บารมี​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ปรากฏ​ทั่ว​พระ​ตำหนัก​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า และ​ข้าพเจ้า​ซบ​หน้า​ลง​กับ​พื้น
5และ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กล่าว​กับ​ข้าพเจ้า​ดังนี้​ว่า “บุตร​มนุษย์​เอ๋ย เจ้า​จง​ใช้​ตา​ของ​เจ้า​สังเกต​ดู​ให้​ดี และ​ใช้​หู​ฟัง จง​ใส่​ใจ​ใน​ทุก​สิ่ง​ที่​เรา​บอก​กับ​เจ้า​ใน​เรื่อง​ที่​เกี่ยว​กับ​กฎ​เกณฑ์​ของ​ตำหนัก​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​และ​กฎ​บัญญัติ​ทั้ง​สิ้น และ​จง​ใส่​ใจ​ให้​ดี​ใน​เรื่อง​ทาง​เข้า​ตำหนัก​และ​ทาง​ออก​จาก​ที่​พำนัก​ทุก​แห่ง
6และ​จง​บอก​พงศ์​พันธุ์​ที่​ขัด​ขืน คือ​พงศ์​พันธุ์​อิสราเอล​ว่า พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ผู้​ยิ่ง​ใหญ่​กล่าว​ดังนี้​ว่า ‘โอ พงศ์​พันธุ์​อิสราเอล​เอ๋ย พอ​ได้​แล้ว​กับ​การ​กระทำ​ที่​น่า​ชัง​ทั้ง​สิ้น​ของ​พวก​เจ้า
7ด้วย​การ​ยอม​ให้​ชาว​ต่าง​ชาติ ซึ่ง​ไม่​ได้​เข้า​สุหนัต​ทาง​ใจ​และ​ทาง​ร่างกาย​มา​อยู่​ใน​ที่​พำนัก​ของ​เรา ไม่​เคารพ​ตำหนัก​ของ​เรา​ใน​ขณะ​ที่​พวก​เจ้า​ถวาย​อาหาร ไขมัน และ​เลือด​ให้​แก่​เรา พวก​เจ้า​ไม่​รักษา​พันธ​สัญญา​ของ​เรา พวก​เจ้า​กระทำ​สิ่ง​เหล่า​นี้​ซึ่ง​นอก​เหนือ​ไป​จาก​การ​กระทำ​ที่​น่า​ชัง​ทั้ง​สิ้น
8และ​แทน​ที่​พวก​เจ้า​จะ​จัดการ​เรื่อง​สิ่ง​บริสุทธิ์​ของ​เรา เจ้า​ได้​ให้​คน​อื่น​ทำ​หน้าที่​แทน​ใน​ที่​พำนัก​ของ​เรา’”
9 พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ผู้​ยิ่ง​ใหญ่​กล่าว​ดังนี้​ว่า “ชาว​ต่าง​ชาติ​ที่​ไม่​ได้​เข้า​สุหนัต​ทาง​ใจ​และ​ทาง​ร่างกาย​จะ​ต้อง​ไม่​เข้า​มา​ใน​ที่​พำนัก​ของ​เรา แม้​ว่า​มี​บาง​คน​ที่​อยู่​ท่าม​กลาง​ชาว​อิสราเอล​ก็​ตาม
10แต่​ว่า​ชาว​เลวี​ห่าง​เหิน​ไป​จาก​เรา​เมื่อ​อิสราเอล​หลง​หาย​ไป​จาก​เรา​และ​ไป​เชื่อ​ใน​รูป​เคารพ พวก​เขา​จะ​ต้อง​รับ​โทษ​เพราะ​บาป​ของ​ตน​เอง
11และ​จะ​รับใช้​ใน​ที่​พำนัก​ของ​เรา ดูแล​ที่​ประตู​ตำหนัก​และ​รับใช้​ใน​ตำหนัก พวก​เขา​จะ​ฆ่า​สัตว์​ที่​ใช้​เผา​เป็น​ของ​ถวาย​และ​ถวาย​เครื่อง​สักการะ​ให้​ประชาชน และ​จะ​ยืน​ต่อ​หน้า​ประชาชน​เป็น​การ​รับใช้​พวก​เขา
12แต่​เป็น​เพราะ​เขา​เหล่า​นั้น​รับใช้​ประชาชน​ต่อ​หน้า​รูป​เคารพ และ​ทำ​ให้​พงศ์​พันธุ์​อิสราเอล​สะดุด​ใน​ความ​ชั่ว ฉะนั้น​เรา​ได้​ยก​มือ​ขึ้น​ปฏิญาณ​เกี่ยว​กับ​พวก​เขา​ว่า พวก​เขา​จะ​ต้อง​รับ​โทษ​เพราะ​บาป​ของ​ตน​เอง” พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ผู้​ยิ่ง​ใหญ่​ประกาศ​ดังนั้น
13“พวก​เขา​จะ​ต้อง​ไม่​เข้า​มา​ใกล้​เรา​เพื่อ​รับใช้​เรา​อย่าง​ปุโรหิต หรือ​มา​ใกล้​สิ่ง​บริสุทธิ์​ของ​เรา​หรือ​สิ่ง​ที่​บริสุทธิ์​ที่​สุด แต่​พวก​เขา​จะ​ต้อง​รับ​ความ​อับอาย​กับ​การ​กระทำ​ที่​น่า​ชัง​ของ​พวก​เขา​เอง
14แต่​เรา​จะ​ให้​พวก​เขา​จัดการ​ดูแล​วิหาร รับใช้​ใน​ทุก​เรื่อง​ที่​จำเป็น​จะ​ต้อง​ทำ​ใน​นั้น
กฎ​สำหรับ​ปุโรหิต
15บรรดา​ปุโรหิต​ซึ่ง​เป็น​ชาว​เลวี​และ​เป็น​ผู้​สืบ​เชื้อสาย​ของ​ศาโดก และ​จัดการ​ดูแล​ที่​พำนัก​ของ​เรา​เมื่อ​ประชาชน​ของ​อิสราเอล​หลง​หาย​ไป​จาก​เรา จะ​ต้อง​มา​ใกล้​เรา​เพื่อ​รับใช้​เรา และ​พวก​เขา​จะ​มา​ยืน ณ เบื้อง​หน้า​เรา​เพื่อ​ถวาย​ไขมัน​และ​เลือด” พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ผู้​ยิ่ง​ใหญ่​ประกาศ​ดังนั้น
16“พวก​เขา​จะ​เข้า​มา​ใน​ที่​พำนัก​ของ​เรา และ​มา​ที่​โต๊ะ​ของ​เรา​เพื่อ​รับใช้​เรา และ​จะ​ปฏิบัติ​งาน​ของ​เรา
17เมื่อ​พวก​เขา​เข้า​ทาง​ประตู​ลาน​ตำหนัก พวก​เขา​จะ​ต้อง​สวม​เครื่อง​แต่ง​กาย​ผ้า​ป่าน จะ​ต้อง​ไม่​สวม​สิ่ง​ใด​ที่​มี​ขน​สัตว์​ขณะ​ที่​รับใช้​ที่​ประตู​ลาน​ตำหนัก​หรือ​ใน​ตำหนัก
18และ​จะ​สวม​ผ้า​ป่าน​โพก​ศีรษะ และ​สวม​เครื่อง​แต่ง​กาย​ชั้น​ใน​ผ้า​ป่าน จะ​ต้อง​ไม่​สวม​กาย​ด้วย​สิ่ง​ใด​ที่​ทำ​ให้​เหงื่อ​ออก
19และ​เมื่อ​ออก​ไป​ยัง​ลาน​ชั้น​นอก​ที่​ประชาชน​อยู่ พวก​เขา​จะ​ถอด​เครื่อง​แต่ง​กาย​ที่​สวม​ใน​การ​ปฏิบัติ​งาน และ​วาง​ไว้​ใน​ห้อง​บริสุทธิ์ และ​สวม​เสื้อ​ผ้า​ตัว​อื่น มิ​ฉะนั้น​ความ​บริสุทธิ์​จาก​เครื่อง​แต่ง​กาย​จะ​ไป​ติด​ที่​ประชาชน
20พวก​เขา​จะ​ต้อง​ไม่​โกน​ศีรษะ​หรือ​ปล่อย​ให้​ผม​ยาว แต่​จะ​ต้อง​ขลิบ​ผม​บน​ศีรษะ
21ปุโรหิต​จะ​ต้อง​ไม่​ดื่ม​เหล้า​องุ่น​เมื่อ​เข้า​มา​ใน​ลาน​ตำหนัก
22จะ​ไม่​แต่ง​งาน​กับ​หญิง​ม่าย​หรือ​หญิง​ที่​หย่า​ร้าง​แล้ว แต่​จะ​เป็น​พรหมจารี​ที่​เป็น​เชื้อสาย​ของ​พงศ์​พันธุ์​อิสราเอล หรือ​เป็น​หญิง​ม่าย​ของ​ปุโรหิต​ที่​ได้​เสีย​ชีวิต​แล้ว
23พวก​เขา​จะ​สอน​ประชาชน​ของ​เรา​ถึง​ความ​แตก​ต่าง​ระหว่าง​สิ่ง​บริสุทธิ์​และ​สิ่ง​ไม่​บริสุทธิ์ และ​จง​ให้​พวก​เขา​รู้​จัก​จำแนก​แยก​แยะ​ระหว่าง​สิ่ง​สะอาด​และ​สิ่ง​ที่​เป็น​มลทิน
24ใน​กรณี​ที่​มี​การ​โต้​แย้ง พวก​เขา​จะ​ต้อง​ทำ​หน้าที่​เป็น​ผู้​ตัดสิน​ความ และ​ตัดสิน​ตาม​การ​ตัดสิน​ความ​ของ​เรา จะ​รักษา​กฎ​บัญญัติ​และ​กฎ​เกณฑ์​ใน​กฎ​เทศกาล​ทั้ง​สิ้น​ของ​เรา​ที่​กำหนด​ไว้ และ​จะ​ต้อง​รักษา​วัน​สะบาโต​ของ​เรา​ให้​บริสุทธิ์
25เหล่า​ปุโรหิต​จะ​ต้อง​ไม่​ทำ​ตัว​ให้​เป็น​มลทิน​ด้วย​การ​เข้า​ใกล้​คน​ตาย อย่าง​ไร​ก็​ตาม ถ้า​คน​ตาย​เป็น​บิดา มารดา บุตร​ชาย บุตร​หญิง พี่​น้อง​ผู้​ชาย​หรือ​พี่​น้อง​ผู้​หญิง​ที่​เป็น​โสด ก็​ให้​พวก​เขา​เป็น​มลทิน​ได้
26หลัง​จาก​ที่​เขา​หาย​จาก​การ​เป็น​มลทิน​แล้ว เขา​จะ​ต้อง​รอ​อีก 7 วัน
27และ​ใน​วัน​ที่​เขา​เข้า​ไป​ใน​สถาน​ที่​บริสุทธิ์ ใน​ลาน​ตำหนัก เพื่อ​รับใช้​ใน​สถาน​ที่​บริสุทธิ์ เขา​จะ​ต้อง​ถวาย​เครื่อง​สักการะ​เพื่อ​ลบ​ล้าง​บาป” พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ผู้​ยิ่ง​ใหญ่​กล่าว​ดังนั้น
28“มรดก​ของ​พวก​เขา​คือ เรา​เป็น​มรดก​ของ​พวก​เขา และ​พวก​เจ้า​จะ​ต้อง​ไม่​ให้​สิ่ง​ใด​แก่​พวก​เขา​เป็น​เจ้า​ของ​ใน​อิสราเอล เรา​เป็น​มรดก​ของ​พวก​เขา
29พวก​เขา​จะ​รับ​ประทาน​จาก​เครื่อง​ธัญญ​บูชา เครื่อง​สักการะ​เพื่อ​ลบ​ล้าง​บาป และ​ของ​ถวาย​เพื่อ​ไถ่​โทษ ทุก​สิ่ง​ที่​ถวาย​แด่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ใน​อิสราเอล​จะ​เป็น​ของ​พวก​เขา​ได้
30ผล​แรก​ชนิด​ดี​ที่​สุด​จาก​สิ่ง​ที่​เก็บ​เกี่ยว​ได้ ของ​ถวาย​ทุก​ชนิด​ของ​พวก​เจ้า​จะ​เป็น​ของ​บรรดา​ปุโรหิต เจ้า​จะ​ต้อง​มอบ​แป้ง​รุ่น​แรก​แก่​บรรดา​ปุโรหิต เพื่อ​ครัว​เรือน​ของ​เจ้า​จะ​ได้​รับ​พร
31บรรดา​ปุโรหิต​จะ​ต้อง​ไม่​รับ​ประทาน​นก​หรือ​สัตว์​ที่​ตาย​เอง​หรือ​ถูก​สัตว์​ป่า​ขย้ำ​ตาย