1ภาพนิมิตซึ่งอิสยาห์บุตรอามอสเห็น เป็นภาพเกี่ยวกับยูดาห์และเยรูซาเล็มในรัชสมัยของบรรดากษัตริย์แห่งยูดาห์คือ อุสซียาห์ โยธาม อาหัส และเฮเซคียาห์1:1 กษัตริย์แห่งยูดาห์ระหว่าง 781-687 ปีก่อน ค.ศ.
ความชั่วร้ายของยูดาห์
2โอ ฟ้าสวรรค์ โปรดฟัง โอ แผ่นดินโลก โปรดเงี่ยหู
เพราะพระผู้เป็นเจ้าได้กล่าวดังนี้ว่า
“เราได้เลี้ยงดูลูกๆ จนเติบโตขึ้น
แต่พวกเขากลับขัดขืนเรา
3โครู้จักเจ้าของ
และลารู้จักรางหญ้าของนาย
แต่อิสราเอลไม่รู้จัก
ชนชาติของเราไม่เข้าใจ”
4วิบัติ ประชาชาติที่ชั่วโฉด
ชนชาติที่สุมความชั่วไว้มาก
เชื้อสายของบรรดาผู้ทำความชั่ว
ลูกๆ ไร้ศีลธรรม
พวกเขาได้ทอดทิ้งพระผู้เป็นเจ้า
พวกเขาได้ดูหมิ่นองค์ผู้บริสุทธิ์ของอิสราเอล
พวกเขาหันหลังให้พระองค์
5ทำไมพวกท่านจึงจะถูกเหยียบลงอีก
ทำไมท่านจะขัดขืนต่อไปอีก
หัวทั้งหัวก็บาดเจ็บ
และใจทั้งใจก็เป็นทุกข์
6ตั้งแต่ฝ่าเท้าจนถึงศีรษะ
ไม่มีส่วนไหนเป็นปกติ
มีแต่รอยฟกช้ำ เป็นแผล และบาดเจ็บ
ไม่ได้รับการรักษาให้สะอาด
ไม่มีการพันแผล
หรือทาน้ำมันให้บรรเทา
7แผ่นดินของท่านถูกทิ้งร้าง
เมืองต่างๆ ถูกไฟเผา
ชนต่างชาติแย่งชิงแผ่นดินของท่านไปต่อหน้าต่อตา
มันกลายเป็นที่รกร้าง
เหมือนถูกล้มล้างโดยชนต่างชาติ
8ธิดาแห่งศิโยนถูกทิ้งไว้
เหมือนเพิงในสวนองุ่น
เหมือนกระท่อมในไร่แตงกวา
เหมือนเมืองที่ถูกล้อม
9ถ้าหากว่าพระผู้เป็นเจ้าจอมโยธา
ไม่ได้ให้มีผู้รอดชีวิตเหลือไว้เพื่อพวกเรา
พวกเราคงกลายเป็นเหมือนเมืองโสโดม
และเป็นอย่างเมืองโกโมราห์1:9 โรม 9:29; ปฐมกาล 19:24,25
10บรรดาผู้ปกครองเมืองโสโดมเอ๋ย
จงฟังคำกล่าวของพระผู้เป็นเจ้า
ประชาชนของเมืองโกโมราห์เอ๋ย
จงเงี่ยหูฟังคำสั่งสอนของพระเจ้าของเรา
11
พระผู้เป็นเจ้ากล่าวดังนี้
“ทำไมพวกเจ้าจึงมอบเครื่องสักการะให้แก่เรามากมาย
เรามักได้รับแกะตัวผู้เป็นสัตว์ที่เผาเป็นของถวาย
และไขมันกระทิง
เราไม่ชื่นชอบเลือดโคหนุ่ม
เลือดแกะ หรือเลือดแพะ
13อย่านำเครื่องสักการะซึ่งไม่มีความหมายมาถวายอีก
เครื่องหอมเป็นสิ่งน่ารังเกียจสำหรับเรา
รวมทั้งเทศกาลข้างขึ้น วันสะบาโต และการเรียกประชุมในเทศกาลต่างๆ
เราทนต่อการประชุมเทศกาลที่เกี่ยวโยงกับความชั่วร้ายไม่ได้
14จิตวิญญาณของเราเกลียดชังเทศกาลข้างขึ้นและเทศกาลที่เจ้ากำหนดไว้
มันกลายเป็นภาระต่อเรา
เราเอือมระอาที่จะต้องทนกับมัน
15เมื่อเจ้ายื่นมือของเจ้าออกมา
เราจะหลบสายตาไปจากเจ้า
แม้ว่าเจ้าจะอธิษฐานมากมาย
เราก็จะไม่ฟัง
มือของเจ้าโชกเลือด
17จงเรียนรู้การทำดี
แสวงหาความเป็นธรรม
แก้ไขการบีบบังคับ
รักษาสิทธิของเด็กกำพร้า
ช่วยสู้ความให้กับหญิงม่าย”
18
พระผู้เป็นเจ้ากล่าวดังนี้ว่า “มาเถิด เรามาพูดด้วยเหตุผลกัน
แม้ว่าบาปของพวกเจ้าเป็นเหมือนสีแดงสด
มันจะกลับขาวราวกับหิมะ
แม้ว่ามันแดงดั่งเลือดนก
แต่มันจะเป็นดั่งขนแกะ
19ถ้าพวกเจ้าเต็มใจและเชื่อฟัง
เจ้าจะได้รับประทานสิ่งดีๆ ของแผ่นดิน
20แต่ถ้าพวกเจ้าปฏิเสธและขัดขืน
เจ้าก็จะถูกกำจัดด้วยคมดาบ
เพราะคำพูดได้ออกจากปากของพระผู้เป็นเจ้าแล้ว”
เมืองที่ไร้ความภักดี
21เมืองที่ภักดีกลายเป็น
เมืองแพศยาได้อย่างไร
นางเคยเปี่ยมด้วยความเป็นธรรม
ความชอบธรรมอยู่ในตัวนาง
แต่บัดนี้กลับกลายเป็นฆาตกร
22เงินของพวกท่านกลายเป็นขี้เงิน
น้ำองุ่นดีที่สุดก็มีน้ำปะปนอยู่
23บรรดาผู้นำของพวกท่านก็เป็นพวกขัดขืน
คบค้ากับโจร
ทุกคนรักสินบน และรับของกำนัล
ไม่รักษาสิทธิของเด็กกำพร้า
และหญิงม่ายไม่ได้รับความช่วยเหลือ
24ฉะนั้น พระผู้เป็นเจ้าจอมโยธาผู้ยิ่งใหญ่
องค์ผู้กอปรด้วยอานุภาพของอิสราเอลประกาศว่า
“เอาล่ะ พวกศัตรูของเราจะไม่ก่อความยุ่งยากให้กับเราอีก
และเราเองจะลงโทษเหล่าปรปักษ์
25เราจะหันมากล่าวโทษพวกเจ้า
และจะกำจัดขี้แร่ออกจากเจ้าราวกับใช้น้ำด่าง
และเอาสิ่งเจือปนในตัวเจ้าออกให้หมด
26และเราจะคืนบรรดาผู้ตัดสินความของเจ้ากลับมาดังเดิม
เราจะคืนที่ปรึกษาของเจ้าเหมือนสมัยแรกเริ่ม
ต่อจากนั้นเจ้าจะถูกเรียกว่า
เมืองที่มีความชอบธรรม
เมืองที่ภักดี”
27ศิโยนจะได้รับการไถ่อย่างเป็นธรรม
และบรรดาผู้ที่กลับใจในเมืองนั้นจะได้รับการไถ่ด้วยความชอบธรรม
28แต่พวกคนล่วงละเมิดและคนบาปจะย่อยยับ
และพวกที่ทอดทิ้งพระผู้เป็นเจ้าจะพินาศ
29“เจ้าจะอับอายเรื่องต้นโอ๊ก
ซึ่งเจ้าเคยชื่นชอบ
และเจ้าจะอดสูเรื่องสวน
ซึ่งเจ้าได้เลือก
31และคนแข็งแรงจะกลายเป็นเชื้อไฟ
และผลงานของเขาจะกลายเป็นประกายไฟ
ทั้งสองจะมอดไหม้ไปด้วยกัน
โดยไม่มีใครดับได้”
New Thai Version Foundation
