คำพยากรณ์เกี่ยวกับคูช
1วิบัติจงเกิดแก่ดินแดนแห่งปีกกระพือ
ที่อยู่โพ้นแม่น้ำแห่งคูช
2ซึ่งส่งบรรดาทูตไปโดยทางทะเล
แล่นเรือที่ทำจากต้นอ้อทางสายน้ำ
พวกผู้ส่งสาสน์ที่รวดเร็วเอ๋ย
จงไปยังชนชาติที่มีร่างสูงและเกลี้ยงเกลา
ไปยังชนชาติที่น่ากลัวทั้งใกล้และไกล
เป็นประชาชาติที่เก่งกล้าและมีชัย
มีแผ่นดินที่มีแม่น้ำขวางกั้น
3ทุกคนที่อยู่อาศัยในโลกเอ๋ย
พวกท่านที่อยู่บนแผ่นดินโลก
เมื่อธงชัยถูกยกขึ้นบนเทือกเขา
ก็จงมองดู
เมื่อมีเสียงเป่าแตรงอน
ก็จงฟัง
4เพราะพระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับข้าพเจ้าดังนี้
“เราจะมองดูจากที่พำนักของเราอย่างเงียบๆ
ในวันฟ้าใสที่แสงตะวันสาดส่อง
ในวันที่เมฆเอื้อได้เพียงหยาดน้ำค้างในความร้อนของฤดูเก็บเกี่ยว”
5เพราะก่อนฤดูเก็บเกี่ยว เมื่อดอกไม้ร่วงโรยแล้ว
และกระเปาะก็กลายเป็นผลองุ่นสุก
หน่อที่งอกก็ถูกตัดด้วยมีด
และกิ่งที่แผ่ออกก็ถูกลิดทิ้งไป
6ทุกกิ่งก้านก็ถูกทิ้งให้แก่พวกนกเหยี่ยวที่เทือกเขา
และให้แก่สัตว์ป่าบนแผ่นดินกิน
นกเหยี่ยวจะได้กินตลอดฤดูร้อน
และสัตว์ป่าบนแผ่นดินจะได้กินตลอดฤดูหนาว
7ในเวลานั้น เครื่องบรรณาการจะถูกนำมามอบแด่พระผู้เป็นเจ้าจอมโยธา
ซึ่งจะมาจากชนชาติที่มีร่างสูงและเกลี้ยงเกลา
จากชนชาติที่น่ากลัวทั้งใกล้และไกล
เป็นประชาชาติที่เก่งกล้าและมีชัย
มีแผ่นดินที่มีแม่น้ำขวางกั้น
ที่ภูเขาศิโยน ซึ่งเป็นสถานที่แห่งพระนามของพระผู้เป็นเจ้าจอมโยธา
New Thai Version Foundation
