Aa
1บรรดา​ประชาชาติ​ที่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ปล่อย​ไว้ เพื่อ​ใช้​พวก​เขา​เป็น​การ​ทดสอบ​ชาว​อิสราเอล​ที่​ยัง​ไม่​เคย​มี​ประสบ​การณ์​ใน​สงคราม​ที่​คานาอัน
2เพียง​เพื่อ​ใช้​เป็น​การ​สอน​เรื่อง​การ​สงคราม​แก่​บรรดา​ผู้​สืบ​เชื้อสาย​ของ​อิสราเอล​ที่​ยัง​ไม่​เคย​สู้​รบ​ใน​สงคราม​มา​ก่อน
3ชาติ​เหล่า​นี้​คือ ผู้​ปกครอง​ทั้ง​ห้า​ของ​ชาว​ฟีลิสเตีย ชาว​คานาอัน​ทั้ง​หมด ชาว​ไซดอน และ​ชาว​ฮีว​ที่​อาศัย​อยู่​บน​ภูเขา​เลบานอน จาก​ภูเขา​บาอัลเฮอร์โมน​จน​ถึง​เลโบฮามัท
4เขา​เหล่า​นั้น​อยู่​ต่อ​ไป​เพื่อ​ทดสอบ​ชาว​อิสราเอล​ว่า พวก​เขา​จะ​เชื่อ​ฟัง​คำ​สั่ง​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ที่​ได้​ให้​แก่​บรรดา​บรรพบุรุษ​ของ​พวก​เขา​ผ่าน​ทาง​โมเสส​หรือ​ไม่
5ฉะนั้น​ชาว​อิสราเอล​ได้​อาศัย​อยู่​ท่าม​กลาง​ชาว​คานาอัน ชาว​ฮิต ชาว​อาโมร์ ชาว​เปริส ชาว​ฮีว และ​ชาว​เยบุส
6และ​แต่งงาน​กับ​พวก​บุตร​หญิง​ของ​ชน​ชาติ​เหล่า​นี้ อีก​ทั้ง​ยก​บุตร​หญิง​ของ​ตน​ให้​พวก​บุตร​ชาย​ของ​เขา​ด้วย และ​บูชา​บรรดา​เทพเจ้า​ของ​พวก​เขา
โอทนีเอล
7ชาว​อิสราเอล​กระทำ​สิ่ง​ชั่ว​ร้าย​ใน​สายตา​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า พวก​เขา​ลืม​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า พระ​เจ้า​ของ​เขา และ​ไป​บูชา​พวก​เทวรูป​บาอัล​และ​อาเชราห์
8พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กริ้ว​อิสราเอล​มาก พระ​องค์​จึง​มอบ​พวก​เขา​ไว้​ใน​มือ​ของ​คูชันริชาธาอิม​กษัตริย์​แห่ง​อารัมนาหะราอิม3:8 อยู่​ทาง​ทิศ​ตะวัน​ตก​เฉียง​เหนือ​ของ​เมโสโปเตเมีย และ​ชาว​อิสราเอล​อยู่​ภาย​ใต้​การ​ควบคุม​ของ​คูชันริชาธาอิม​เป็น​เวลา 8 ปี
9แต่​เมื่อ​ชาว​อิสราเอล​ร้อง​ทุกข์​ต่อ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ก็​ได้​กำหนด​ผู้​ช่วย​ให้​พ้น​ภัย​ผู้​หนึ่ง​ให้​กับ​พวก​เขา คน​นั้น​คือ​โอทนีเอล​บุตร​ของ​เคนัส​ผู้​เป็น​น้อง​คาเลบ
10พระ​วิญญาณ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​สถิต​กับ​เขา ดังนั้น​เขา​จึง​เป็น​ผู้​วินิจฉัย​ของ​อิสราเอล และ​สู้​รบ​ใน​สงคราม พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​มอบ​คูชันริชาธาอิม​กษัตริย์​แห่ง​อารัม3:10 อารัม คือ​ประเทศ​ซีเรีย​ใน​ปัจจุบัน​ไว้​ใน​มือ​ของ​โอทนีเอล​และ​เขา​ก็​รบ​ชนะ​คูชันริชาธาอิม
11ดังนั้น​แผ่นดิน​จึง​อยู่​ใน​ความ​สงบ​เป็น​เวลา 40 ปี หลัง​จาก​นั้น​โอทนีเอล​บุตร​ของ​เคนัส​ก็​สิ้น​ชีวิต
เอฮูด
12ต่อ​มา​ชาว​อิสราเอล​ก็​ได้​กระทำ​สิ่ง​ชั่ว​ร้าย​ใน​สายตา​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​อีก พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​จึง​เสริม​กำลัง​ให้​เอกโลน​กษัตริย์​แห่ง​โมอับ​เพื่อ​ต่อ​สู้​กับ​อิสราเอล เนื่อง​จาก​พวก​เขา​ได้​กระทำ​สิ่ง​ชั่ว​ร้าย​ใน​สายตา​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า
13เอกโลน​ได้​รับ​ความ​ร่วม​มือ​จาก​ชาว​อัมโมน​และ​ชาว​อามาเลข และ​ตี​อิสราเอล​จน​พ่าย​แพ้​ไป พวก​เขา​ยึด​ครอง​เมือง​แห่ง​ต้น​อินทผลัม
14ดังนั้น​ชาว​อิสราเอล​จึง​อยู่​ภาย​ใต้​การ​ควบคุม​ของ​เอกโลน​กษัตริย์​แห่ง​โมอับ​เป็น​เวลา 18 ปี
15ครั้น​แล้ว​ชาว​อิสราเอล​ร้อง​ทุกข์​ต่อ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า และ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ก็​กำหนด​ผู้​ช่วย​ให้​พ้น​ภัย​ผู้​หนึ่ง​ให้​กับ​พวก​เขา เขา​คือ​เอฮูด​บุตร​ของ​เก-รา​ชาว​เบนยามิน เป็น​คน​ถนัด​มือ​ซ้าย ชาว​อิสราเอล​ส่ง​ของ​กำนัล​ไป​กับ​เขา​เพื่อ​มอบ​ให้​เอกโลน​กษัตริย์​แห่ง​โมอับ
16เอฮูด​ทำ​ดาบ​สอง​คม​เล่ม​หนึ่ง​ยาว​ประมาณ 1 ศอก และ​สะพาย​ไว้​ใต้​เสื้อ​ที่​ต้น​ขา​ขวา
17เขา​มอบ​ของ​กำนัล​แก่​เอกโลน​กษัตริย์​แห่ง​โมอับ​ซึ่ง​เป็น​คน​อ้วน​มาก
18เมื่อ​เอฮูด​มอบ​ของ​กำนัล​เรียบ​ร้อย​แล้ว เขา​ก็​ส่ง​คน​ที่​ขน​ของ​กำนัล​มา​ให้​กลับ​ไป​ก่อน
19ส่วน​เขา​เอง​ย้อน​กลับ​มา​ยัง​รูป​เคารพ​ที่​อยู่​ใกล้​กิลกาล​เขา​กล่าว​ว่า “ข้า​แต่​กษัตริย์ ข้าพเจ้า​มี​ข่าว​ลับ​จะ​แจ้ง​ให้​ท่าน​ทราบ” กษัตริย์​ออก​คำ​สั่ง​ว่า “เงียบ​ก่อน” และ​บรรดา​ผู้​รับใช้​ทุก​คน​ก็​ออก​ไป​จาก​ห้อง
20เอฮูด​จึง​เข้า​ไป​หา​กษัตริย์​ที่​กำลัง​นั่ง​อยู่​เพียง​ลำพัง​ใน​ห้อง​เย็น​ใต้​หลัง​คา เอฮูด​พูด​ว่า “ข้าพเจ้า​มี​ข่าว​สาร​จาก​พระ​เจ้า​ถึง​ท่าน” ท่าน​จึง​ลุก​ขึ้น​จาก​ที่​นั่ง
21แล้ว​เอฮูด​ใช้​มือ​ซ้าย​เอื้อม​เอา​ดาบ​จาก​ต้น​ขา​ขวา​แทง​เข้า​ที่​หน้า​ท้อง​ของ​กษัตริย์
22ด้าม​ดาบ​เลื่อน​ตาม​เข้า​ไป​ด้วย ไขมัน​หุ้ม​ดาบ​ไว้ เพราะ​เขา​ไม่​ได้​ดึง​ดาบ​ออก​จาก​หน้า​ท้อง และ​ไส้​ก็​ไหล​ออก​มา
23ครั้น​แล้ว​เอฮูด​ก็​ออก​ไป​ที่​เฉลียง ปิด​ประตู​ห้อง​ใต้​หลัง​คา​และ​ลั่น​กุญแจ​ไว้
24เมื่อ​เอฮูด​ไป​แล้ว พวก​ผู้​รับใช้​มา เมื่อ​เห็น​ว่า​ประตู​ห้อง​ใต้​หลัง​คา​ถูก​ลั่น​กุญแจ​ไว้ ก็​คิด​กัน​ว่า “ท่าน​คง​ต้อง​อยู่​ใน​ห้อง​สุขา​ที่​ห้อง​เย็น​อย่าง​แน่​นอน”
25เมื่อ​พวก​เขา​รอ​อยู่​เป็น​นาน​จน​รู้​สึก​เอะใจ แต่​ใน​เมื่อ​เขา​ยัง​ไม่​เปิด​ประตู​ห้อง​ใต้​หลัง​คา พวก​เขา​จึง​เปิด​กุญแจ​ประตู จึง​พบ​ว่า​เจ้า​นาย​ของ​พวก​เขา​นอน​สิ้น​ชีวิต​อยู่​บน​พื้น
26เอฮูด​หนี​ไป​ได้​ขณะ​ที่​เขา​เหล่า​นั้น​ยัง​ชัก​ช้า​อยู่ เขา​หนี​เลย​เขต​ที่​มี​รูป​เคารพ​ข้าม​ไป​เสอีราห์
27เมื่อ​เขา​มา​ถึง​ที่​หมาย เขา​ก็​เป่า​แตร​งอน3:27 ตัด​จาก​เขา​แกะ​ใน​แถบ​ภูเขา​แห่ง​เอฟราอิม แล้ว​ชาว​อิสราเอล​จึง​ลง​จาก​แถบ​ภูเขา​ไป​กับ​เขา ยก​ให้​เขา​เป็น​ผู้​นำ​ของ​พวก​เขา
28เขา​กล่าว​กับ​พวก​เขา​ว่า “ติดตาม​เรา​มา​เถิด เพราะ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ได้​มอบ​ศัตรู​ของ​ท่าน​คือ​ชาว​โมอับ​ไว้​ใน​มือ​ท่าน​แล้ว” ดังนั้น พวก​เขา​จึง​ติดตาม​เขา​ลง​ไป และ​ยึด​เขต​ลำ​น้ำ​จอร์แดน​ตื้นๆ ที่​สามารถ​ลุย​ข้าม​ไป​ยัง​ถิ่น​โมอับ และ​ไม่​อนุญาต​ให้​ใคร​ข้าม​ไป
29ครั้งนั้น​พวก​เขา​ได้​ฆ่า​ชาว​โมอับ​ประมาณ 10,000 คน ซึ่ง​ล้วน​แต่​เป็น​ชาย​ฉกรรจ์​ที่​บึกบึน ไม่​มี​ใคร​รอด​ชีวิต​ไป​ได้​เลย
30ดังนั้น โมอับ​จึง​อยู่​ภาย​ใต้​การ​ควบคุม​ของ​ชาว​อิสราเอล แผ่นดิน​ได้​หยุด​พัก​อย่าง​สงบ​ได้ 80 ปี
ชัมการ์
31ภาย​หลัง​เอฮูด ก็​มี​ชัมการ์​บุตร​ของ​อานาท เขา​ใช้​ประตัก​ฆ่า​ชาว​ฟีลิสเตีย 600 คน และ​ช่วย​ชาว​อิสราเอล​ให้​รอด​ชีวิต​ได้