Aa
โยบ​สรุป​ข้อ​โต้​ตอบ
1และ​โยบ​พูด​ต่อ​ไป​อีก​ว่า
2“โอ ฉัน​อยาก​เป็น​เหมือน​ใน​สมัย​ก่อน
ครั้ง​ที่​พระ​เจ้า​คุ้มครอง​ดูแล​ฉัน
3เมื่อ​ตะเกียง​ของ​พระ​องค์​ส่อง​ทาง​ให้​ฉัน
และ​ฉัน​เดิน​ผ่าน​ความ​มืด​ได้​ด้วย​แสง​ของ​พระ​องค์
4ช่วง​เวลา​ที่​ฉัน​รุ่ง​ที่​สุด
เมื่อ​พระ​เจ้า​มี​มิตร​ไมตรี​ต่อ​กระโจม​ของ​ฉัน
5เมื่อ​องค์​ผู้​กอปร​ด้วย​มหิทธานุภาพ​ยัง​อยู่​กับ​ฉัน
เมื่อ​ลูกๆ ของ​ฉัน​อยู่​รอบ​ข้าง​ฉัน
6เมื่อ​ฉัน​มี​เหลือ​กิน​เหลือ​ใช้
และ​มี​น้ำมัน​พุ่ง​ออก​มา​จาก​ซอก​หิน

7เมื่อ​ฉัน​ออก​ไป​ที่​ประตู​เมือง
เมื่อ​ฉัน​มี​ที่​นั่ง​ที่​ลาน​ชุมนุม
8พวก​ชาย​หนุ่ม​ถอย​หลีก​ไป​เมื่อ​เห็น​ฉัน
คน​สูง​อายุ​ก็​ลุก​ขึ้น​ยืน​ให้​เกียรติ​ฉัน
9บรรดา​เจ้านาย​ชั้น​ผู้ใหญ่​หยุด​พูด
และ​เอา​มือ​ปิด​ปาก​ไว้
10เสียง​ของ​บรรดา​ผู้​สูง​ศักดิ์​เงียบ​ลง
และ​ลิ้น​ของ​พวก​เขา​ติด​อยู่​กับ​เพดาน​ปาก
11ผู้​ใด​ที่​ได้ยิน​เรื่อง​ของ​ฉัน​ก็​นับ​ว่า​ฉัน​ได้​รับ​พระ​พร
และ​เมื่อ​ผู้​ใด​เห็น​ฉัน​ก็​ชมเชย
12เพราะ​ฉัน​ช่วย​ผู้​ยากไร้​ที่​ร้อง​ขอ​ความ​ช่วยเหลือ
และ​ช่วย​เด็ก​กำพร้า​ที่​ไม่​มี​ใคร​ช่วยเหลือ
13คน​ที่​กำลัง​จะ​ตาย​ให้​พร​แก่​ฉัน
และ​ฉัน​ช่วย​ให้​หญิง​ม่าย​ร้อง​เพลง​ด้วย​ใจ​ยินดี
14ฉัน​ปฏิบัติ​ความ​ชอบธรรม​ดั่ง​สวม​เสื้อ​ผ้า
ความ​เป็น​ธรรม​ของ​ฉัน​เป็น​ดั่ง​เสื้อ​คลุม​และ​ผ้า​โพก​ศีรษะ
15ฉัน​เป็น​ตา​ให้​กับ​คน​ตา​บอด
และ​เป็น​เท้า​ให้​กับ​คน​ง่อย
16ฉัน​เป็น​พ่อ​ให้​กับ​คน​ยากไร้
และ​ช่วยเหลือ​คน​ที่​ฉัน​ไม่​รู้จัก​เมื่อ​เขา​ต้อง​สู้​คดี
17ฉัน​ล้ม​อำนาจ​ของ​คน​ชั่ว​ร้าย
และ​ช่วยเหลือ​คน​ที่​ตก​เป็น​เหยื่อ​ของ​เขา

18แล้ว​ฉัน​ก็​คิด​ว่า ‘ฉัน​จะ​ตาย​ใน​รัง​ของ​ฉัน
และ​ฉัน​จะ​มี​อายุ​ยืน​ยาว​มาก
19ฉัน​เป็น​เสมือน​ราก​ต้นไม้​ที่​แผ่​ไกล​ถึง​แหล่ง​น้ำ
พร้อม​กับ​มี​น้ำค้าง​บน​กิ่ง​ก้าน​ตลอด​คืน
20คน​สรรเสริญ​ฉัน​อย่าง​ไม่​รู้​จบ
ฉัน​ไม่​เคย​ขาด​พละ​กำลัง’

21ผู้​คน​คอย​ฟัง​ฉัน
และ​นิ่ง​เงียบ​เพื่อ​ฟัง​คำ​แนะนำ​ของ​ฉัน
22เมื่อ​ฉัน​พูด​จบ​แล้ว พวก​เขา​ก็​ไม่​พูด​อีก
และ​คำ​พูด​ของ​ฉัน​ซึมซาบ​ใน​ตัว​เขา
23พวก​เขา​คอย​ฉัน​ดั่ง​คอย​ฝน
และ​พวก​เขา​เปิด​ปาก​เหมือน​รอ​รับ​ฝน​ใน​ฤดู​ใบ​ไม้​ผลิ
24ฉัน​ยิ้ม​ให้​เมื่อ​พวก​เขา​ขาด​ความ​มั่นใจ
และ​ใบ​หน้า​ที่​เบิกบาน​ของ​ฉัน​ทำ​ให้​พวก​เขา​หยุด​เศร้า​หมอง
25ฉัน​เป็น​ผู้​ตัดสิน​ใจ​ให้​พวก​เขา และ​มี​ตำแหน่ง​เป็น​หัวหน้า
ฉัน​อยู่​อย่าง​กษัตริย์​ท่าม​กลาง​กอง​ทหาร
เป็น​อย่าง​ผู้​ปลอบโยน​คน​ที่​เศร้า​โศก