สติปัญญาช่วยเจ้าให้พ้นจากการล่วงประเวณี
1ลูกเอ๋ย จงรักษาคำพูด
และถนอมคำบัญญัติของเราไว้กับตัวเจ้าเป็นอย่างดี
2จงรักษาคำบัญญัติของเรา และเจ้าจะมีชีวิตคงอยู่
รักษากฎบัญญัติของเราดั่งแก้วตาของเจ้าเอง
3จงมัดติดไว้ที่นิ้วมือของเจ้า
จารึกไว้บนหัวใจของเจ้า
4จงพูดกับสติปัญญาว่า “เจ้าเป็นดั่งพี่สาวของเรา”
และจงเรียกการหยั่งรู้ว่าญาติสนิทของเจ้า
5สองสิ่งนี้จะช่วยเจ้าให้พ้นจากหญิงที่ล่วงประเวณี
จากหญิงโสเภณีที่มีคำพูดอันระรื่นหู
6ด้วยว่าที่หน้าต่างบ้านของเรา
เรามองผ่านบานเกล็ดออกไป
8กำลังผ่านไปทางถนนใกล้มุมที่นางอยู่
แล้วเขาก็ไปตามทางมุ่งสู่บ้านของนาง
9ในยามเย็น ยามโพล้เพล้
ยามค่ำคืน และในยามดึกสงัด
10ดูเถิด หญิงผู้หนึ่งออกมาพบกับเขา
นางแต่งกายดั่งหญิงแพศยาที่ใจเต็มด้วยเล่ห์เหลี่ยม
11ไร้ความอับอาย และดื้อกระด้าง
เท้าของนางไม่ติดอยู่กับบ้าน
12ประเดี๋ยวนางก็ไปอยู่ข้างนอก
ประเดี๋ยวนางก็อยู่ที่ลานชุมนุม
และนางเฝ้าคอยอยู่ทุกมุม
13ครั้นแล้ว นางก็คว้าตัวเขามาและจูบเขา
แล้วพูดกับเขาด้วยสีหน้าที่ปราศจากยางอายว่า
14“เรามีเครื่องสักการะแห่งสามัคคีธรรม
วันนี้เราชดใช้ตามคำสาบานแล้ว
16เราได้ปูที่นอนของเราด้วย
ผ้าป่านสีจากประเทศอียิปต์
17เราได้โปรยที่นอนของเราด้วย
มดยอบ กฤษณา และอบเชย
18มาเถิด เราไปดื่มด่ำความรักอันเต็มเปี่ยมของเราจนถึงย่ำรุ่งกันเถิด
เรามาเล้าโลมกันให้สนุกเถิด
19ด้วยว่าสามีของเราไม่อยู่บ้าน
และเดินทางออกไปไกลแล้ว
20เขานำกระเป๋าเงินติดมือไปด้วย
และจะกลับมาบ้านในวันเดือนหงาย”
21นางนำให้เขาหลงผิดด้วยคำชักจูงหลายคำของนาง
นางใช้ริมฝีปากอันระรื่นของนางเล้าโลมเขา
23จนกระทั่งลูกศรปักทะลุตับของมัน
เสมือนนกที่ถลำเข้าสู่ที่กับดัก
และเขาก็ไม่รู้เลยว่านี่คือการที่เขาเอาชีวิตเข้าแลก
24มาบัดนี้ ลูกๆ เอ๋ย จงฟังเรา
และเอาใจใส่ต่อคำพูดที่ออกจากปากของเรา
25อย่าให้ใจของเจ้าหันไปสู่ทางของนาง
หรือหลงไปในวิถีทางของนาง
26ด้วยว่า มีหลายคนที่นางได้ทำให้เจ็บถึงแก่ความตาย
นางทำให้พวกเขาล้มลง และคนที่นางฆ่าก็มีจำนวนมาก
27บ้านของนางเป็นหนทางแห่งแดนคนตาย
ซึ่งดิ่งลงสู่ห้วงของความตาย
New Thai Version Foundation
