สดุดี 144
คำอธิษฐานอันเปี่ยมด้วยความหวัง
ของดาวิด
1ให้พระผู้เป็นเจ้า ผู้เป็นศิลาของข้าพเจ้าได้รับพระพรเถิด
พระองค์ฝึกมือข้าพเจ้าไว้เพื่อการสงคราม
และฝึกนิ้วข้าพเจ้าไว้เพื่อการสู้รบ
2พระองค์เป็นความรักอันมั่นคงและป้อมปราการ
เป็นหลักยึดอันมั่นคงและผู้ช่วยให้พ้นภัย
เป็นโล่ป้องกันภัย และเป็นที่พึ่งพิงของข้าพเจ้า
พระองค์ทำให้ชนชาติของข้าพเจ้าสยบต่อข้าพเจ้า
3โอ พระผู้เป็นเจ้า มนุษย์คือใครที่พระองค์จะสนใจ
หรือบุตรมนุษย์คือใครที่พระองค์จะต้องนึกถึง
4มนุษย์เป็นเสมือนแค่ลมหายใจ
วันเวลาของเขาเป็นเสมือนเงาที่ผ่านไป
5โอ พระผู้เป็นเจ้า โปรดเปิดสวรรค์ และเชิญลงมา
โปรดสัมผัสภูเขา และให้มันปล่อยควันออกมา
6โปรดปลดปล่อยประกายเจิดจ้าของสายฟ้า และทำให้พวกเขากระเจิดกระเจิงไป
ยิงลูกธนูของพระองค์ และพวกเขาก็เตลิดเปิดเปิงไป
7เอื้อมมือของพระองค์ลงมาจากเบื้องบนเพื่อช่วยชีวิตข้าพเจ้า
ให้ข้าพเจ้าพ้นจากห้วงน้ำลึก
พ้นจากอุ้งมือของชนต่างชาติ
8ที่มีปากกล่าวเท็จ
และโป้ปดทั้งๆ ที่กำลังยกมือขวาสาบานตน
9โอ พระเจ้า ข้าพเจ้าจะร้องเพลงบทใหม่ถวายแด่พระองค์
ข้าพเจ้าจะดีดพิณสิบสายถวายแด่พระองค์
10พระองค์ให้บรรดากษัตริย์มีชัยชนะ
และช่วยชีวิตดาวิดผู้รับใช้ของพระองค์
11โปรดช่วยชีวิตข้าพเจ้าให้พ้นจากดาบที่โหดเหี้ยม
และช่วยข้าพเจ้าให้พ้นจากอุ้งมือของชนต่างชาติที่ใช้ปากกล่าวเท็จ
และโป้ปดทั้งๆ ที่กำลังยกมือขวาสาบานตน
12ขอให้บรรดาบุตรชายวัยหนุ่มของเรา
เป็นดั่งต้นไม้ที่เติบโตเต็มที่
บรรดาบุตรหญิงของเรา
เป็นดั่งเสาหลักในมุมที่ถูกสลัก เพื่อตกแต่งวังให้งดงาม
13ขอให้ยุ้งฉางของเราเต็มปรี่
มีอาหารทุกชนิดเตรียมไว้อย่างพร้อมพรั่ง
ฝูงแกะของพวกเราตกลูกเป็นพันเป็นหมื่นตัว
ภายในเขตทุ่งของเรา
14ขอให้โคของเรามีลูกดก
ไม่ตายเสียแต่ครั้งครรภ์ยังอ่อนหรือสูญหายไป
ไม่มีใครร้องไห้เพราะความทุกข์ยากที่ถนนของเรา
15ชนชาติใดได้รับพระพรเช่นนี้ก็เป็นสุข
ชนชาติใดที่พระเจ้าของเขาคือพระผู้เป็นเจ้า ก็เป็นสุข
New Thai Version Foundation
