บาบิโลนถล่มลง
1คำพยากรณ์เกี่ยวกับถิ่นทุรกันดารของทะเล
สิ่งที่มาจากถิ่นทุรกันดาร
เป็นเช่นเดียวกับพายุหมุนที่พัดในเนเกบ
พัดมาจากดินแดนที่น่าสะพรึงกลัว
2ภาพนิมิตที่ข้าพเจ้าทราบมานั้นรุนแรงยิ่งนัก
“ผู้ทรยศก็หักหลัง
และผู้ทำลายก็ทำให้พินาศ
โอ เอลามเอ๋ย จงขึ้นไปเถิด
โอ มีเดียเอ๋ย จงใช้กำลังล้อม
เมืองนั้นได้ก่อให้เกิดเสียงอ่อนระอาใจ
เราก็ทำให้สิ้นสุดลง”
3ข้าพเจ้าเจ็บปวดและเสียววาบทั่วทั้งกาย
เป็นความเจ็บปวดรวดร้าวปานประหนึ่งหญิงเจ็บครรภ์
สิ่งที่ข้าพเจ้าได้ยินทำให้ข้าพเจ้าหมดแรง
สิ่งที่ข้าพเจ้าเห็นทำให้ข้าพเจ้าสับสน
4ข้าพเจ้าขาดความมั่นใจ
และตัวสั่นด้วยความกลัว
ยามสนธยาที่ข้าพเจ้ารอคอยกลาย
เป็นความหวาดหวั่นแก่ข้าพเจ้า
7เมื่อเขาเห็นพวกรถศึก ทหารม้ามาเป็นคู่ๆ
มีคนขี่ลาและขี่อูฐมา
ให้เขาตั้งใจฟัง
จงฟังให้ดี”
8ทหารยามเห็นแล้วก็ส่งเสียงร้องว่า
“โอ พระผู้เป็นเจ้า ข้าพเจ้ายืนอยู่ที่หอคอยตลอดวัน
และข้าพเจ้าประจำอยู่ที่ป้อมยามตลอดคืน
9ดูเถิด บรรดาคนขี่มาแล้ว
ทหารม้ามาเป็นคู่ๆ”
มีเสียงตอบว่า
“บาบิโลน ถล่มลงแล้ว ถล่มลงแล้ว
และรูปเคารพทั้งปวงซึ่งเป็นเทพเจ้าของเมือง
แตกกระจายลงบนพื้น”
10โอ คนที่ถูกนวดและฝัดร่อนของข้าพเจ้าเอ๋ย
ข้าพเจ้าประกาศสิ่งที่ข้าพเจ้าได้ยิน
จากพระผู้เป็นเจ้าจอมโยธา
พระเจ้าของอิสราเอลแก่พวกท่าน
11คำพยากรณ์เกี่ยวกับดูมาห์
ผู้หนึ่งกำลังร้องเรียกจากเสอีร์ถึงข้าพเจ้าว่า
“คนยาม ดึกแค่ไหนแล้ว
คนยามเอ๋ย ดึกแค่ไหนแล้ว”
12คนยามพูดว่า
“จะถึงเช้าแล้ว แต่ก็จะค่ำลงอีก
ถ้าท่านจะถาม ก็ถามเถิด
และจงกลับมาอีก”
13คำพยากรณ์เกี่ยวกับอาระเบีย
โอ กองคาราวานชาวเดดานเอ๋ย
พวกท่านจะพักแรมที่ดงไม้ในถิ่นทุรกันดาร
15เพราะพวกเขาได้หลบหนีจากคมดาบ
จากดาบที่ชักออกและพร้อมจะฟาดฟัน
จากธนูที่โก่ง
และจากความกดดันของการต่อสู้
New Thai Version Foundation
