Aa
คำ​พยากรณ์​เกี่ยว​กับ​เยรูซาเล็ม
1คำ​พยากรณ์​เกี่ยว​กับ​หุบเขา​แห่ง​ภาพ​นิมิต
พวก​ท่าน​เป็น​อะไร​ไป​แล้ว
ทุก​คน​ใน​หมู่​ท่าน​จึง​ขึ้น​ไป​บน​หลังคา
2เมือง​ที่​เอะอะ​วุ่นวาย
เมือง​ใหญ่​ที่​ชุลมุน​และ​เฮฮา​กัน​อย่าง​รื่นเริง
คน​ที่​ถูก​ฆ่า​ไม่​ได้​ตาย​ด้วย​คม​ดาบ
หรือ​ตาย​ใน​สงคราม
3ผู้​นำ​ของ​ท่าน​ทุก​คน​ได้​หลบ​หนี​ไป​ด้วย​กัน
พวก​เขา​ถูก​จับ​โดย​ที่​ไม่​ต้อง​ใช้​คัน​ธนู
ท่าน​ทุก​คน​ที่​ถูก​จับ​ก็​ไป​เป็น​นักโทษ​ด้วย​กัน​หมด
แม้ว่า​จะ​พยายาม​หนี​ไป​ได้​ไกล​ก็​ตาม
4ฉะนั้น ข้าพเจ้า​พูด​ว่า “อย่า​มอง​ข้าพเจ้า
ปล่อย​ให้​ข้าพเจ้า​ร้อง​คร่ำครวญ​อย่าง​ขมขื่น
ไม่​ต้อง​พยายาม​แสดง​ความ​เสียใจ​ต่อ​ข้าพเจ้า
เรื่อง​ความ​พินาศ​ของ​บุตร​หญิง​ของ​ชน​ชาติ​ของ​ข้าพเจ้า”

5เพราะ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​จอม​โยธา​ผู้​ยิ่ง​ใหญ่​ได้​เลือก​วัน​แห่ง​ความ​ชุลมุน
การ​เหยียบ​ย่ำ และ​ความ​สับสน
ใน​หุบเขา​แห่ง​ภาพ​นิมิต
การ​ทลาย​กำแพง​เมือง
และ​เสียง​ร้อง​ตะโกน​ก้อง​เทือกเขา
6เอลาม​สะพาย​แล่ง​ธนู
มี​รถ​ศึก​และ​สารถี
และ​คีร์​ถือ​โล่
7หุบเขา​ที่​ดี​ที่​สุด​ของ​ท่าน​พรั่งพร้อม​ไป​ด้วย​รถ​ศึก
และ​เหล่า​ทหาร​ม้า​ยืนหยัด​อยู่​ที่​ประตู​เมือง
8เครื่อง​ป้องกัน​ของ​ยูดาห์​ถูก​ยึด​ไป

ใน​วัน​นั้น พวก​ท่าน​มอง​หา​อาวุธ​ใน​ตำหนัก​วนาลัย
9และ​ท่าน​เห็น​ว่า​มี​ช่อง​โหว่​หลาย​แห่ง​ใน​เมือง​ของ​ดาวิด ท่าน​กัก​เก็บ​น้ำ​ใน​สระ​ล่าง
10และ​ท่าน​นับ​จำนวน​บ้าน​ของ​เยรูซาเล็ม และ​รื้อ​บ้าน​เพื่อ​นำ​มา​สร้าง​กำแพง​ให้​แข็งแรง​ขึ้น
11ท่าน​สร้าง​อ่าง​เก็บ​น้ำ​ระหว่าง​กำแพง​สอง​ด้าน เพื่อ​เก็บ​น้ำ​ใน​สระ​เก่า แต่​ท่าน​ไม่​ได้​คิด​จะ​คำนึง​ถึง​พระ​องค์​ผู้​สร้าง​สิ่ง​เหล่า​นี้ และ​ไม่​ได้​ใส่ใจ​ใน​พระ​องค์​ผู้​วางแผน​นี้​เมื่อ​นาน​มา​แล้ว

12ใน​วัน​นั้น พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​จอม​โยธา​ผู้​ยิ่ง​ใหญ่
ให้​ท่าน​ร้อง​คร่ำครวญ​และ​ร้อง​รำพัน
ให้​โกน​ศีรษะ​และ​สวม​ผ้า​กระสอบ
13และ​ดู​เถิด กลับ​มี​ความ​ยินดี​และ​รื่นเริง
มี​การ​ฆ่า​โค​และ​ฆ่า​แกะ
กิน​เนื้อ​สัตว์​และ​ดื่ม​เหล้า​องุ่น โดย​พูด​กัน​ว่า
“เรา​มา​ดื่ม​กิน​กัน​เถิด เพราะ​ว่า
พรุ่งนี้​เรา​ก็​จะ​ตาย​แล้ว”22:13 1 โครินธ์ 15:32
14 พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​จอม​โยธา​ได้​เผย​ให้​ข้าพเจ้า​ทราบ​โดย​กล่าว​ดังนี้
“พวก​เจ้า​จะ​ไม่​ได้​รับ​การ​ชดใช้​สำหรับ​บาป​นี้​อย่าง​แน่นอน​จนกว่า​เจ้า​จะ​ตาย”
พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​จอม​โยธา​ผู้​ยิ่ง​ใหญ่​กล่าว​ดังนั้น

15 พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​จอม​โยธา​ผู้​ยิ่ง​ใหญ่​กล่าว​ดังนี้​ว่า “มา​เถิด เจ้า​จง​ไป​หา​เชบนา​ผู้​รับใช้​คน​นี้ ซึ่ง​เป็น​คน​ดูแล​วัง และ​พูด​กับ​เขา​ว่า
16เจ้า​มา​ทำ​อะไร​ที่​นี่ เจ้า​มี​ใคร​ใน​ที่​นี้​หรือ เจ้า​จึง​ได้​เจาะ​ถ้ำ​นี้​ให้​ตัว​เจ้า​เอง เจ้า​เป็น​คน​เจาะ​ถ้ำ​บน​ภูเขา​สูง และ​สกัด​หิน​ให้​ตัว​เอง​อยู่
17ดู​เถิด พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​จะ​เหวี่ยง​เจ้า​ออก​ไป​อย่าง​แรง โอ เจ้า​คน​แข็งแรง พระ​องค์​จะ​จับ​เจ้า​ไว้​ให้​แน่น
18และ​หมุน​ตัว​เจ้า​ไป​รอบๆ และ​ขว้าง​เจ้า​เหมือน​ลูก​บอล​ไป​ใน​ดินแดน​อัน​กว้าง​ใหญ่ และ​เจ้า​จะ​ตาย​ที่​นั่น และ​รถ​ศึก​ที่​ลือเลื่อง​ของ​เจ้า​จะ​ยัง​อยู่ เจ้า​เป็น​ที่​น่า​อับอาย​ของ​เจ้า​นาย​เจ้า
19เรา​จะ​ไล่​เจ้า​ออก​ไป​จาก​การงาน​ของ​เจ้า และ​เจ้า​จะ​ถูก​ปลด​จาก​ตำแหน่ง
20ใน​วัน​นั้น เรา​จะ​เรียก​เอลียาคิม​บุตร​ฮิลคียาห์22:20 2 พงศ์กษัตริย์ 18:18 ซึ่ง​เป็น​ผู้​รับใช้​ของ​เรา
21และ​เรา​จะ​สวม​เสื้อ​คลุม​ที่​เป็น​ของ​เจ้า​ให้​แก่​เขา และ​เรา​จะ​กระชับ​เอว​ของ​เขา​ด้วย​ผ้า​คาด​เอว​ที่​เป็น​ของ​เจ้า และ​จะ​มอบ​อำนาจ​ไว้​ใน​มือ​ของ​เขา และ​เขา​จะ​เป็น​ประหนึ่ง​บิดา​แก่​ผู้​อยู่​อาศัย​ของ​เยรูซาเล็ม​และ​พงศ์​พันธุ์​ยูดาห์
22เรา​จะ​มอบ​กุญแจ​ของ​พงศ์​พันธุ์​ของ​ดาวิด​ให้​เขา​รับ​ผิดชอบ เขา​จะ​เปิด และ​ไม่​มี​ใคร​จะ​ปิด​ได้ เขา​จะ​ปิด และ​ไม่​มี​ใคร​จะ​เปิด​ได้
23เรา​จะ​ทำให้​เขา​เป็น​หลัก​อัน​มั่นคง​ใน​ที่​ปลอดภัย เขา​จะ​เป็น​บัลลังก์​อัน​มี​เกียรติ​แก่​ตระกูล​ของ​เขา
24เขา​จะ​แบก​ภาระ​ทั้ง​ปวง​ที่​เป็น​ของ​ตระกูล​ของ​เขา​คือ ไม่​ว่า​จะ​เป็น​ผู้​สืบ​ตระกูล ผู้​สืบ​เชื้อสาย หรือ​ภาชนะ​ขนาด​ย่อม นับ​ตั้งแต่​ถ้วย​ชาม​ไป​จนถึง​เหยือก​ทุก​ใบ
25ใน​วัน​นั้น พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​จอม​โยธา​ประกาศ​ว่า หมุด​ที่​ถูก​ตอก​ใน​ที่​ปลอดภัย​จะ​ถูก​ถอน หัก​และ​โยน​ทิ้ง และ​ภาระ​ที่​แบก​รับ​ไว้​ก็​จะ​ล้ม​ลง​บน​พื้น” เพราะ​ว่า​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ได้​กล่าว​ดังนั้น