Aa
คำ​พยากรณ์​เกี่ยว​กับ​เมือง​ไทระ​และ​ไซดอน
1คำ​พยากรณ์​เกี่ยว​กับ​เมือง​ไทระ
โอ เรือ​แห่ง​เมือง​ทาร์ชิช​เอ๋ย เจ้า​ร้องไห้​ฟูมฟาย​เถิด
เพราะ​เมือง​ไทระ​พัง​ทลาย​สิ้น​แล้ว
ปราศจาก​บ้าน​เรือน​และ​ท่า​เรือ
สิ่ง​ดัง​กล่าว​ถูก​เผย​ให้​ทราบ​จาก​ไซปรัส
2จง​หยุด​นิ่ง​เถิด โอ ชาว​เมือง​ที่​อาศัย​อยู่​ใกล้​ทะเล​เอ๋ย
พ่อ​ค้า​ของ​เมือง​ไซดอน​ที่​เดิน​เรือ​ทะเล​ได้​ทำ​ให้​ท่าน​มี​อย่าง​บริบูรณ์
3ราย​ได้​จาก​การ​เดิน​เรือ​ของ​ท่าน
ซึ่ง​มา​จาก​เมล็ด​ข้าว​ของ​ชิโหร์
เป็น​ผล​เก็บ​เกี่ยว​ที่​ได้​จาก​แม่น้ำ​ไนล์
ท่าน​เป็น​พ่อ​ค้า​ของ​บรรดา​ประชา​ชาติ
4โอ ไซดอน​เอ๋ย จง​อับอาย​เถิด เพราะ​ทะเล​ได้​พูด​แล้ว
หลัก​อัน​แข็ง​แกร่ง​แห่ง​ทะเล​พูด​ว่า
“เรา​ไม่​ได้​เจ็บ​ครรภ์​หรือ​ให้​กำเนิด
เรา​ไม่​ได้​อุ้มชู​ชาย​หนุ่ม
หรือ​เลี้ยง​ดู​หญิง​สาว”
5เมื่อ​อียิปต์​ทราบ​ข่าว​เกี่ยว​กับ​ไทระ
พวก​เขา​จะ​เจ็บ​ปวด​ที่​ได้ยิน​รายงาน
6เรือ​ทั้ง​หลาย​ควร​จะ​แล่น​กลับ​ไป​ยัง​ทาร์ชิช
โอ ชาว​เมือง​ที่​อาศัย​อยู่​ใกล้​ทะเล​เอ๋ย จง​ร้องไห้​ฟูมฟาย​เถิด
7นี่​คือ​เมือง​รื่นเริง​ของ​ท่าน​หรือ
เมือง​ที่​ก่อตั้ง​มา​นาน​แล้ว
และ​ชาว​เมือง​ได้​ไป​ตั้ง​หลัก​แหล่ง
ที่​แดน​ไกล​หรือ
8ใคร​วาง​แผนการ​กล่าว​โทษ​เมือง​ไทระ
ซึ่ง​เป็น​ผู้​แจก​มงกุฎ
มี​พวก​พ่อ​ค้า​ระหว่าง​ชาติ​ที่​เป็น​ผู้​นำ
มี​พวก​พ่อ​ค้า​ภาย​ใน​อาณาจักร​ผู้​มี​เกียรติ​ใน​แผ่นดิน
9 พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​จอม​โยธา​ได้​วาง​แผนการ​นี้
เพื่อ​ทำให้​ความ​ภูมิใจ​ใน​ความ​สูง​ศักดิ์​ลด​ลง
เพื่อ​หลู่​เกียรติ​แห่ง​ความ​มี​เกียรติ​ทั้ง​หลาย​ของ​แผ่นดิน​โลก
10โอ ธิดา​แห่ง​ทาร์ชิช​เอ๋ย
จง​ข้าม​แผ่นดิน​ของ​ท่าน​ไป​อย่าง​ข้าม​แม่น้ำ​ไนล์
ไม่​มี​การ​ยับยั้ง​อีก​ต่อ​ไป​แล้ว
11พระ​องค์​ยื่น​มือ​ของ​พระ​องค์​ไป​ที่​ทะเล
พระ​องค์​ทำให้​อาณาจักร​สั่น​ไหว
พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ได้​บัญชา​เกี่ยว​กับ​คานาอัน​ว่า
พระ​องค์​จะ​ทำให้​หลัก​อัน​แข็ง​แกร่ง​พินาศ​ไป
12และ​พระ​องค์​กล่าว​ดังนี้​ว่า
“เจ้า​จะ​ไม่​รื่นเริง​อีก​ต่อ​ไป
โอ ธิดา​พรหมจารี​ผู้​ถูก​บีบบังคับ​แห่ง​ไซดอน
จง​ลุก​ขึ้น จง​ข้าม​ทะเล​ไป​ยัง​ไซปรัส
แม้แต่​ที่​นั่น​เจ้า​ก็​จะ​ไม่​ได้​หยุด​พัก”
13จง​ดู​แผ่นดิน​ของ​ชาว​เคลเดีย ไม่​มี​คน​พวก​นี้​อยู่​อีก​แล้ว ชาว​อัสซีเรีย​ได้​ทำให้​ที่​ของ​พวก​เขา​เป็น​ที่​อยู่​ของ​สัตว์​ใน​ทะเล​ทราย พวก​เขา​ก่อ​เชิงเทิน​ให้​สูง​ขึ้น และ​ริบ​วัง​จน​เกลี้ยง พวก​เขา​ทำให้​เมือง​เป็น​ซาก​ปรัก​หัก​พัง

14โอ เรือ​แห่ง​ทาร์ชิช​เอ๋ย จง​ร้องไห้​ฟูมฟาย​เถิด
เพราะ​หลัก​อัน​แข็ง​แกร่ง​ของ​ท่าน​พินาศ​แล้ว
15ใน​วัน​นั้น คน​จะ​ลืม​ไทระ​ไป​นาน​ถึง 70 ปี คือ​นาน​เท่า​ช่วง​ชีวิต​ของ​กษัตริย์​ท่าน​หนึ่ง หลัง​จาก 70 ปี​แล้ว สิ่ง​ที่​จะ​เกิด​ขึ้น​กับ​ไทระ​ก็​เหมือน​กับ​เพลง​ของ​หญิง​แพศยา​คือ
16“โอ หญิง​แพศยา​ที่​คน​ลืม
จง​หยิบ​พิณ​เล็ก​ไป เดิน​ผ่าน​เข้า​ไป​ใน​เมือง
เล่น​เพลง​ให้​ไพเราะ ร้อง​เพลง​ของ​เจ้า​มากๆ
เพื่อ​คน​จะ​นึก​ถึง​เจ้า​บ้าง”
17หลัง​จาก 70 ปี พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​จะ​มา​หา​เพื่อ​พิจารณา​เมือง​ไทระ และ​เมือง​นั้น​จะ​กลับ​ไป​รับ​จ้าง​เช่น​หญิง​แพศยา​อีก และ​จะ​ร่าน​หา​บรรดา​อาณาจักร​ใน​โลก​บน​แผ่นดิน
18ผล​กำไร​และ​รายได้​ของ​หญิง​แพศยา​จะ​ถูก​มอบ​แด่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า และ​จะ​ไม่​ถูก​สะสม​หรือ​กัก​ตุน​ไว้ แต่​สินค้า​ของ​เมือง​จะ​เป็น​เสบียง​อาหาร​อัน​อุดม และ​เป็น​เสื้อ​ผ้า​ชั้น​ดี​สำหรับ​บรรดา​ผู้​ที่​รับใช้ ณ เบื้อง​หน้า​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า